Czy zastanawialiście się kiedyś, czym dokładnie różni się wspólnota mieszkaniowa od spółdzielni mieszkaniowej? Terminy te często używane są zamiennie, jednak opisują dwa różne modele zarządzania nieruchomościami. Porównajmy więc oba te pojęcia, aby poznać ich kluczowe różnice.
Wspólnota a spółdzielnia mieszkaniowa – podstawowe różnice organizacyjne
Wspólnota mieszkaniowa to związek osób prawnych utworzony przez właścicieli poszczególnych lokali mieszkalnych lub użytkowych w jednym budynku. Każdy właściciel ma udział w częściach wspólnych takich jak klatki schodowe, piwnice czy dachy. Zarząd wspólnotą mieszkaniową sprawują wybrani przez właścicieli członkowie, którzy podejmują decyzje dotyczące bieżących spraw oraz nadzorują prace konserwacyjne i remontowe. Właściciele lokali mają także obowiązek uczestniczenia w kosztach utrzymania nieruchomości proporcjonalnie do swojego wkładu, możliwe jest jednak oddelegowanie obsługi księgowej wspólnot Warszawa.
Spółdzielnia mieszkaniowa natomiast to organizacja o charakterze prawnym, której celem jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych swoich członków. Osoby zamieszkujące lokale spółdzielcze są jednocześnie jej członkami i mają obowiązek ponoszenia opłat na rzecz spółdzielni. Spółdzielnia zarządza wieloma nieruchomościami, a jej organy decyzyjne są wybierane przez zgromadzenie członków. Spółdzielnia odpowiada za utrzymanie i zarządzanie budynkami, a także za planowanie i realizację inwestycji.
Jak funkcjonuje wspólnota, a jak spółdzielnia mieszkaniowa?
Właściciele lokali w ramach wspólnoty mieszkaniowej mają bezpośrednie prawa do swojej własności, czyli posiadają księgi wieczyste na swoją nieruchomość. W przypadku spółdzielni, to ona jest właścicielem nieruchomości, a członkowie mają jedynie spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. TN Biuro Rachunkowe wskazuje, iż oznacza to, że nie są pełnoprawnymi właścicielami mieszkania, lecz mają prawo do jego korzystania oraz zbywania na rzecz osób trzecich.
Wspólnota mieszkaniowa podejmuje decyzje na zebraniach właścicieli lokali, gdzie każdy z nich ma prawo głosu proporcjonalnego do wartości swojego udziału w nieruchomości. Decyzje dotyczące inwestycji czy remontów wymagają zwykle większości głosów bądź jednomyślności uczestników zgromadzenia.