Jedną z najbardziej rozpoznawalnych scen z „Pana Tadeusza” jest zbieranie grzybów, które w pewien sposób wpisało się w naszą tradycje narodową. W końcu któż z nas, bez względu czy mieszka na wsi czy w wielkim mieście, nie był kiedyś na grzybach? Każdy z nas korzysta z dobroci lasów zbierając jagody, czy właśnie chodząc na grzyby.
A przecież na te ostatnie chodzimy nawet całymi rodzinami, by zima cieszyć się pierogami z kapusta i grzybami, czy grzybami w zalewie. A któż z nas nie lubi sosu czy zupy grzybowej? Bo w końcu kto z nas nie marzy, by wyrwać się z tego wielkomiejskiego tłumu choć na chwile, a już na pewno w sobotni poranek, żeby spokojnie i w ciszy pochodzić po lesie, napawać się świeżym i rześkim powietrzem, a przy okazji zebrać grzyby o brązowych i złotych główkach, które ze smakiem przyrządzimy na obiad lub przygotujemy na zimę.
Chwile spędzone na poszukiwaniu tych darów lasu
Chwile spędzone na poszukiwaniu tych darów lasu pozwoli naszym nogom na dłuższy spacer, zbawienny dla naszego zdrowia, a także odpocząć psychicznie – oderwać się na te parę chwil od codziennych problemów, by w spokoju podziwiać urok babiego lata. A po powrocie z grzybobrania zawsze możemy pochwalić się naszymi grzybiarskimi osiągnięciami znajomym na Facebooku… Jak widać grzybobranie nie jest zwykłym zbieraniem prawdziwków, ale wciągającą wyprawą po skarby lasu urozmaiconą radością z otaczającej nas natury. A po powrocie i wypiciu kubka gorącej herbaty z miodem będziemy mogli w spokoju wspominać relaksujący poranek w kniei. W takim razie na grzyby!
